11 mrt De natuur ontwaakt

Vóór een nieuw begin is er bijna altijd een periode van leegte, van schijnbare stilstand.

In de winter trekken de levenskrachten in de natuur zich terug. Met kale bomen en lege velden, de kou en duisternis, is de winterse periode geen stilstand- maar voorbereiding. Wat in de herfst is afgestorven wordt in alle rust verteerd en bereid ons voor op de nieuwe tijden die eraan komen.

De eerste periode van de winter is er sociaal genoeg te doen, dagen vol licht en kleur, feest en geur. Daarna ineens die oorverdovende stilte: lange, koude dagen. Een periode van rust en bezinning. Een tijd om naar binnen te keren, om te coconnen.

Maar diep in de aarde wordt deze periode van rust en bezinning nu zonder enige haast doorbroken. De natuur ontwaakt. Dat wat niet nodig is voor de nieuwe cyclus vraagt geen energie meer. Het nieuwe leven wordt zichtbaar in de periode van de voorjaar, als het tijd is om te ontkiemen. De eerste beginselen van de lente zijn al aanwezig.

Het woord lente is een oude afleiding van lang en heeft betrekking op het langen van de dagen. Astronomisch gezien begint de lente als de dag en de nacht even lang zijn. Hoewel de dagen nu steeds langer worden, is het vaak een koude periode, waarin vorst en zelfs sneeuw niet uitgesloten zijn. Het kan er soms weinig zachtzinnig aan toe gaan als het vriest dat het kraakt en alles wat zwak is bezwijkt. Maar juist dat maakt de weg vrij voor het nieuwe.

De natuur trekt zich niets aan van de grenzen die de mens haar opleggen. Op welke dag we het volgende seizoen dan ook laten aflossen, de overgang loopt geleidelijk en kan beter gezien worden als een proces. De natuur wacht geduldig af tot het zover is. Deze periode, dit proces van afwachting kan onrust meenemen. Want stil zijn klinkt best mooi en sereen maar is in de realiteit vaak lastig.

Laat de controle los aan dat wat groter is dan wij. Alles groeit in zijn eigen tempo. Grassprietjes gaan niet harder groeien wanneer je eraan trekt; een natuurlijk of innerlijk proces kun je niet met je wilskracht opjagen. Het enige wat je daarmee bereikt, is dat je het groeiproces verstoort.

De volle sneeuwmaan midden maart geeft de kans de afgelopen periode te evalueren. Dat wat niet nodig is voor een cyclus moet losgelaten worden, net als in de natuur, zodat het geen energie meer vraagt. Maak je geen zorgen- dat wat je dient los te laten komt meestal vanzelf naar je toe. Sta stil bij de intenties die je de afgelopen periode hebt gezet en vergelijk ze met zaadjes. Word bewust van je mogelijkheden en wat je het liefst wil laten groeien.

Namaste,

Blossom picture credits Annet Noor